Nie ma winnych śmierci dwóch dziewczynek

Nieumyślną winę za niedopełnienie obowiązków należytej oceny stanu technicznego linii energetycznej oraz odpowiednio częstego jej oglądu, a także podjęcia decyzji o natychmiastowej jej modernizacji prokuratura przypisała kierownikowi wydziału eksploatacji – Leszkowi B. oraz starszemu inżynierowi do spraw eksploatacji sieci Pawłowi K.

- Dwoje dzieci nie żyje, a winnych nie ma. W jakim kraju my żyjemy? Gdyby to była moja linia, albo na moim terenie, to na pewno dostałbym wyrok – mówił z rozżaleniem po wyjściu z sali rozpraw, Adam Białoszewski, ojciec jednej z tragicznie zmarłych dziewczynek.
Do tragedii w Krzeszowie doszło 21 sierpnia 2012 roku. Był gorący dzień. 13-letnia Kinga i jej rok młodsza koleżanka Dorota bawiły się w niewielkiej rzeczce Zadrnie przepływającej przez wieś, tuż przy domu babci jednej z nich. W pewnej chwili jeden z przewodów napowietrznej linii energetycznej niskiego napięcia, biegnącej nad potokiem i drogą, zerwał się i spadł do wody. Dziewczynki rażone prądem zginęły na miejscu.

Biegły powołany w śledztwie uznali, że zerwana linia energetyczna była w złym stanie technicznym. Tymczasem Leszek B. mówił, że wspomniana linia ostatni raz przeglądana była w grudniu 2011 roku i jej stan został określony, jako dobry, co oznaczało, że nie wymagała wymiany. W karcie oględzin sieci dokonanej przez monterów nie było też żadnych uwag, co do stanu technicznego linii, a kartę tę aprobował przełożony montera.

Zdaniem sądu, oskarżonym nie można było przypisać umyślnej winy zaniechania działań, które doprowadziły do tragedii, bo zakres ich obowiązków, w tym dozoru i dbałości o należyty stan sieci energetycznej, normowały instrukcje i przepisy, które – nawet zdaniem biegłego – były zachowane. Wspomniane uregulowania, nie określają okresu, przez jaki może być eksploatowana sieć energetyczna.
Skoro więc swoim działaniem oskarżeni nie stworzyli zagrożenia, to nie ciążył na nich obowiązek jego usunięcia. Jeśli tak, to nie można mówić o bezprawnych zaniechaniu.

Ale, jak zaznaczył w ustnym uzasadnieniu wyroku sędzia Robert Bednarczyk, można rozpatrywać zachowanie oskarżonych w tej sprawie przez pryzmat naruszenia zasad zdrowego rozsądku.
- Linia energetyczna, która uległa awarii, co w konsekwencji doprowadziło do tragedii, była eksploatowana co najmniej od 1975 roku. Przecież jest oczywistym, że po tak długotrwałej eksploatacji pogarszają się właściwości fizyczne i nośność przewodu. Mimo że oskarżeni o tym wiedzieli nie postulowali konieczności wymiany linii, nie zgłaszali też konieczności zmiany instrukcji i przepisów regulujących zakres i zasady eksploatacji sieci, na przykład nieskuteczny sposób oględzin – argumentował sędzia R. Bednarczyk.
Jednak, jak zaznaczył, sąd jest od egzekwowania, a nie od tworzenia prawa. Dlatego odpowiedzialność karną oskarżonych rozpatrywał przez pryzmat obowiązującego prawa, a nie odpowiedzialności moralnej, czy etycznej.
Prokurator Maciej Prabudzki powiedział, że dopiero po otrzymaniu pisemnego uzasadnienia podejmie decyzję, czy złoży apelację.
- Gdybym miał dzisiaj skierować akt oskarżenia w tej sprawie, nawet z tą wiedzą po półtorarocznym procesie, to i tak bym go skierował. Nie może być tak, że dwoje dzieci ponosi śmierć i nikt za to nie odpowiada – dodaje prokurator.

Więcej o tej sprawie w najbliższym wydaniu "NJ"

Czytaj także: 

Tragedia w Krzeszowie

Ciągle wiele niejasności ws. wypadku w Krzeszowie

Jest opinia biegłego ws. tragedii w Krzeszowie

Akt oskarżenia ws. tragedii w Krzeszowie