Warto czytać: Głodne Słońce - Dymiące zwierciadło

Obsydianowe miecze, zapach czekolady przyprawionej chilli i ofiary krwi składane na schodach piramid. Czytelnik znajdzie tu również tajemniczy narkotyk zmieniający rzeczywistość, okrutne kampanie wojenne i potworne istoty chroniące się w podziemiach przed światłem. O Aztekach mało kto już pamięta, za to wciąż przerażenie budzi wzmianka o Klątwie, która kilkaset lat temu powstrzymała inwazję Białoskórych, bo w Głodnym Słońcu tory historii potoczyły się inaczej.

"Głodne Słońce" Wojciecha Zembatego to jedno z najoryginalniejszych przygodowych fantasy od lat, a odmalowana z wielką dbałością o szczegóły Ameryka Południowa nigdy nie była tak fascynująca, kolorowa i groźna.

Świat w "Głodnym Słońcu" wykreowany został z epickim rozmachem, a Wojciech Zembaty wydaje się demiurgiem, który tworzy egzotyczne państwa-miasta, ich władców i żołnierzy, kapłanów i bogów. Z całą bezwzględnością ukazuje mechanizmy historii i polityki – w skali kontynentu, plemion i pojedynczych ludzi.

Opowieść ta, pełna przerażających epizodów bitewnych, intryg, ofiar składanych z ludzi, scen wyrywania serc i krwi spływającej z ołtarzy okazuje się dla czytelnika fascynująca i wciągająca. To zasługa autora, który nie moralizuje i nie osądza, lecz konsekwentnie tworzy niezwykle bogaty świat i pełnokrwistych bohaterów, w których wierzymy i którym wierzymy.

Wojciech Zembaty w pierwszym tomie "Głodnego Słońca" zatytułowanym "Dymiące zwierciadło" opisuje cywilizację w zdegenerowanej fazie rozwoju, zdeterminowaną fatalizmem bogów oraz ludzkimi instynktami i żądzami. Magia krwi działa, a dokąd nas doprowadzi, dowiemy się już wkrótce – premiera kolejnego tomu "Głodnego Słońca" planowana jest na początku 2017 roku.