To jest archiwalna wersja serwisu nj24.pl Tygodnika Nowiny Jeleniogórskie. Zapraszamy do nowej odsłony: NJ24.PL.

Rudawska pętla

Rudawska pętla

Rudawy Janowickie to nie tylko raj dla amatorów kolarstwa górskiego, ale też dla mniej wprawnych cyklistów. Z dobrą mapą można zaplanować sobie nawet całodzienną trasę połączoną ze zwiedzaniem zabytków i odwiedzeniem punktów widokowych.

Po gładkim i do lasu


Wyruszamy z Jeleniej Góry ścieżką rowerową do Łomnicy, gdzie koło kościoła dojeżdżamy do głównej ulicy. Skręcamy w prawo i cały czas główną ulicą jedziemy do Mysłakowic. Dojeżdżamy do cmentarza, tuż przed stacją PKP, i skręcamy w lewo przy cmentarzu. Za nami około 9 kilometrów trasy.

Za mostkiem na Jedlicy (z samego mostku piękny widok na Karkonosze) jedziemy dalej szutrową drogą, którą po około 100 metrach wjeżdżamy na teren Rudawskiego Parku Krajobrazowego. Nawet w gorący dzień, jazdą leśną drogą jest przyjemna. Po około kilometrze skręcamy w lewo do góry. W pewnym miejscu, po obu stronach duktu są ogrodzone przed zwierzyną nasadzenia. Chwila odpoczynku... bo poziomki są przepyszne. Wartu tu przyjechać gdzieś za miesiąc, gdy dojrzeją maliny. Jest ich sporo.

Fot. GOKŚladami króla
Jeszcze kilometr pedałowania i dobijamy do oznakowanej na żółto „Drogi Królewskiej”. I pomyśleć, że ten dukt przemierzał 160 lat temu powozem król pruski i jego świta...

Na prawie 4-kilometrowym odcinku do samego Krogulca nie sposób się zgubić, bo trasa jest oznakowana. Trzymamy się cały czas żółtych znaczków. Mniej więcej w połowie trasy szutrowa droga biegnie groblą między dwoma stawami i strumieniem. Tutaj znowu możemy odpocząć i z małego pomostu popatrzeć na zalesione góry.
Żółtym szlakiem dojeżdżamy do drogi asfaltowej Karpniki-Bukowiec i po około 500 metrach jazdy w kierunku Bukowca odbijamy w lewo przy przystanku, wracając na żółty szlak. Jeszcze niespełna półtora kilometra polną drogą przechodzącą w ulicę Łąkową dojeżdżamy do Karpnik. Na skrzyżowaniu w Karpnikach jedziemy prosto, cały czas królewskim traktem, który opuszczamy przy ruinie dawnego kościoła ewangelickiego. Jeśli nie mamy zapasu napojów, to warto skręcić w Karpnikach do najbliższego sklepu i zaopatrzyć się w picie.

Fot. GOKZa chwilę znowu w las
Za ruiną kościoła skręcamy w prawo, jak do kopalni skalenia. Kopalnię jednak zostawiamy po prawej stronie i polnym, wyboistym skrótem dojeżdżamy do drogi asfaltowej prowadzącej do Stróżnicy. Po niespełna dwóch kilometrach dojeżdżamy do Szkolnego Schroniska Młodzieżowego „Sokolik”. Dla cyklistów i turystów z daleka, schronisko może być świetną bazą wypadową w Rudawy Janowickie - i rowerowe, i piesze.

Kilkadziesiąt metrów za schroniskiem skręcamy w lewo, w polną drogę, która żółtym szlakiem wiedzie nas do lasu. Pierwsze 300-400 metrów duktu jest kamieniste i wyboiste. Wzniesienie początkowo nie jest duże, ale czujemy, że od teraz będzie już tylko pod górę.

Po około kilometrze ciężkiego pedałowania chwila odpoczynku. Wsiadam znowu na rower i choć pedałuję na najniższym przełożeniu, to muszę spasować. Dzień był upalny, ale las nie dawał ochłody. Następne półtora kilometra prowadzę rower pod strome wzniesienie drogą pokrytą jeszcze „za Niemca” asfaltem. Szkoda mi bloków w butach, więc staram się iść brzegiem, trochę po trawie.

Jestem blisko, nie padnę! Na choryzoncie między drzewami znika zieloność, a pojawia się niebo. To znaczy, że wyżej już nie będzie. Patrzę na mapę - poziomice pokazują różnicę wzniesień ponad 300 metrów.

Dojeżdżam do Rozdroża pod Bielcem, gdzie żółty szlak łączy się z biegnącym Grzbietową Drogą niebieskim szlakiem. W oddali słychać maszyny pracujące w kamieniołomie dolomitu. Na skrzyżowaniu tych dróg dalej jedziemy w lewo, niebieskim szlakiem. Po pokonaniu półtorakilometrowego odcinka leśnej drogi, pod Dziczą Górą, odbijam w lewo, w drugą drogę, opuszczając niebieski szlak.

Fot. GOKKask - nieodzowny
Leśne, szutrowe i asfaltowe zjazdy są cudowne, ale... bywają bardzo zdradliwe. Po chwilowej jeździe po równym, w czasie której zdjąłem kask i rękawiczki, by trochę ochłonąć, przystaję i zakładam je znowu. Przede mną fajny szutrowo-asfaltowy zjazd.

Wpinam jedną nogę w blok i ruszam powoli, wpinam drugą... W tym momencie przednie koło wpadło mi w wyłom w starym asfalcie. Bach! I już leżę. Ułamek sekundy - nie było czasu nawet na próbę oswobodzenia jednego buta z bloku. Tylko lekko odarty łokieć i zadrapanie na rogu kierownicy. Rękawiczki uchroniły przed zdarciem dłoni, ale plecak lekko się podziurawił. Głową nie dotknąłem ziemi, ale można wyobrazić sobie skutki takiego upadku przy szybkim zjeździe. Przed wyruszeniem w taką trasę warto sprawdzić hamulce w rowerze. Na ostrych zjazdach lepiej nie być zaskoczonym startymi klockami, urwaną linką czy innymi awariami.

Jeszcze półtora kilometra i dojeżdżam do skrzyżowania z żółtym i niebieskim szlakiem w rejonie Polany Mniszkowskiej. Skręcając w prawo, możemy jechać do Mniszkowa i dalej do Miedzianki. Ja skręcam w lewo i asfaltową, leśną drogą żółtym szlakiem jadę ponad kilometr do skrzyżowania z „Królewską Drogą”. Skręcam w prawo i dalej prostym zjazdem jadę w kierunku Janowic Wielkich.

Tu, gdzie od drogi odbija w górę zielony szlak na zamek Bolczów, można chwilę odpocząć. W wyznaczonym miejscu do biwakowania jest ławka ze stolikiem, miejsce na ognisko i daszek, pod którym można się schronić w czasie deszczu.

Bez wysiłku dojeżdżam do zabudowań i w rejonie basenu wjeżdżam na główną ulicę Janowic. Stąd już prosta droga do domu. W Trzcińsku przejeżdżam na drugą stronę Bobru. Wygodnym asfaltem brzegiem rzeki jadę aż do Bobrowa. Za pałacem wracam na prawy brzeg i dalej już przez Wojanów, Łomnicę, Osiedle Łomnickie wracam do Jeleniej Góry.


Trasa rowerowa 386917 - powered by Bikemap
Rudawska pętla
Rudawska pętla
Rudawska pętla

Komentarze (2)

Piękna i malownicza trasa.Następnym razem wybiorę się rowerem.

Ladnie opisana trasa wycieczki.Pozdr.