Na wikcie Alberta

Do ośrodka może przyjść tak naprawdę każdy bezdomny jeśli jest trzeźwy.
- W pierwszej kolejności zawsze sprawdzamy stan trzeźwości mężczyzny, jego higienę oraz stan zdrowia. W przypadku kiedy zauważamy jakiekolwiek poważniejsze zakrwawienia lub obtłuczenia, natychmiast kierujemy go do szpitala – wyjaśnia Andrzej Bednarski.

Wprawdzie w Jeleniej Górze działają póki co dwa schroniska, tylko jedno z nich jednak jest w pełni otwarte na przyjęcie nowych lub tymczasowych bezdomnych.

- Schronisko przy ulicy Wolności jest znacznie mniejszym ośrodkiem przeznaczonym do kwaterowania głównie starszych, schorowanych osób, które nie rzadko posiadają grupy inwalidzkie. Dla nich staramy się wygospodarować choć minimalnie większą powierzchnię, tak aby godnie mogli żegnać się ze światem – tłumaczy Andrzej Bednarski.

Ośrodek mieszczący się przy ulicy Grunwaldzkiej kwateruje co prawda kilkudziesięciu stałych bezdomnych lokatorów, chętnie jednak przyjmuje nowych. Również takich, co wolą zostać tylko na kilka nocy i dalej wyruszyć w trasę.
Jeśli w schronisku brakuje wolnych miejsc w specjalnie przygotowanych do tego pokojach, bezdomnych kwateruje się nawet na korytarzach, w stołówce lub kaplicy. Wszystko po to, by zminimalizować, najlepiej do zera, liczbę zgonów spowodowanych zamarznięciem.
Dzienny pobyt takiego bezdomnego kosztuje ośrodek jedynie 16 złotych. Cena ta jednak obejmuje naprawdę porządny kwaterunek, składający się z dwóch śniadań, obiadu, kolacji oraz pełnego zaplecza sanitarnego.
To czego schronisku brakuje teraz najbardziej, to wbrew pozorom nie pieniędzy, ale większego zrozumienia służb porządkowych oraz ciepłych butów. Te ostatnie stanowią bowiem najważniejszy element skromnej garderoby bezdomnych.