Otarli się o śmierć

Dramatyczne wydarzenia rozgrywały się przed miesiącem, około dwóch tygodnie przed pierwszym atakiem szczytowym. Uczestnicy wyprawy opowiadają o nich teraz, ponieważ pierwsza ich grupa dopiero na początku lipca wróciła do Polski.

Podczas zakładania drugiego obozu na wysokości około 6100 merów panowały bardzo trudne warunki atmosferyczne. Kierownik wyprawy Artur Hajzer pracował na ścianie z dwójką jeleniogórskich himalaistów – Rafałem Fronią i Robertem Kaźmierskim (mieszkańcem Mniszkowa). Już samo dojście obozu pierwszego na wys. 4800 metrów do obozu drugiego położonego 1300 metrów wyżej zajęło im dwa razy więcej czasu niż wcześniej planowano, czyli 16 zamiast około 8 godzin godzin! Potwornie zmęczeni i odwodnieni. Ustawili namiot na przygotowanej platformie. Zaczęła się burza, więc schowali się w trójkę w niewielkim dwuosobowym namiociku, zamknęli go szczelnie i zaczęli gotować wodę. Na tej wysokości i w takich warunkach to nie jest operacja szczególnie łatwa. Sytuacja wydała się być pod kontrolą.

Po około dwóch godzinach płomienie za palniku zaczęły gasnąć. Pojawiły się też problemy z odpaleniem zapalniczki. Po półgodzinym próbowaniu ponownego zapalenia ognia Robert Kaźmierski zasnął, a z Arturem Hajzerem i Rafałem Fronią zaczęło się dziać coś dziwnego. Obaj, najprawdopodobniej na skutek niedotlenienia stracili przytomność. Na tej wysokości, czyli już w tzw. strefie śmierci w rozrzedzonym powietrzu brakuje tlenu potrzebnego do normalnego funkcjonowania organizmu.

Więcej na temat niebezepiecznej wyprawy na Nanga Parbat, a także obszerny wywiad z Rafałem Fronią znajdą Państwo w najświeższym numerze tygodnika "Nowiny Jeleniogórskie".