Stefan Strahl nie żyje

Żal! Odszedł człowiek o którym można powiedzieć, że stworzył życie muzyczne naszego miasta!
Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie!

Do dzis i na zawsze pamietam moj pierwszy koncert pod Jego batuta w Teatrze w Cieplicach: gralismy Noc na Lysej Gorze. Bylo to na poczatku lat 70tych, mialam 14 lat. Nosze w sercu dozgonna wdziecznosc dla Pana Dyr. Strahla za to ze stworzyl w Jeleniej Gorze moznosc dla mnie, i wielu innych, ksztalcenia sie do zawodu muzyka, jeszcze jako uczen i nastolatek, a juz w zawodowej orkiestrze symfonicznej. Dzieki niemu zdobylam moj pierwszy zawod, ale nie tylko, wiele wiele wiecej : pasje do gry na skrzypcach i wielka radosc z tej umiejetnosci. W pazdzierniku 2008 mialam zaszczyt odwiedzic Go, wraz z Jurkiem Kisiolkiem. Podarowalam Mu nagranie Nocy na Lysej Gorze w wykonaniu orkiestry z Montrealu w ktorej gram. Mialam tez okazje powiedziec Mu jak gleboka wdziecznosc nosze dla Niego w sercu. Ciesze sie ze moglam Mu to powiedziec za zycia. Od dzis nalezy On do wiecznosci. Spokoj jego duszy.

To bardzo smutne że pan Stefan nie żyje i to w Wielkanoc zmarł :( Moim zdaniem powinna być żałoba

Fantastyczny, ciepły, życzliwy Człowiek.
Prawdziwy Mistrz i autorytet. Przy tym z ogromnym poczuciem humoru.
Gra w orkiestrze szkolnej pod batutą Pana Strahla to była prawdziwa przyjemność. Zawdzięczam Mu wiele niezapomnianych chwil, wiele radosnych momentów z życia.
Nadal nie mogę w to uwierzyć, że Go nie ma.
Że nie zaprosi już nas, swoich "uczniów" do siebie na "wiśnie, bo akurat bardzo obrodziły w tym roku".
Żegnaj, Profesorze...

Rok czasu miałam zaszczyt pełnić funkcję koncertmistrza orkiestry Profesora Strahla, za co na zawsze będę Mu wdzięczna.
Wielki Człowiek, Wspaniały Profesor, Szanowany Autorytet, jakich nam w dzisiejszych czasach brakuje. Poświęcał się dla młodzieży, bo NAPRAWDĘ Mu na nas zależało (...) Pedagog o ogromnej sztuce cierpliwości i szczerej życzliwości dla swych podopiecznych.
Dziękuję w imieniu wszystkich członków młodzieżowej orkiestry jeleniogórskiej...

Dziękuję wszystkim w imieniu naszej rodziny za piękne słowa o Tacie. To bardzo wiele dla nas znaczy.

Odejście Profesora jest wielką stratą dla społeczeństwa i dla pedagogiki.
Miałam przyjemność być uczennicą Pana Profesora dawno temu, w czasie, gdy budował salę koncertową (jako dzieci pomagaliśmy Mu czasem sprzątając na budowie), cieszyliśmy sie razem z nowiutkich, jeszcze zapakowanych fortepianów ustawionych w korytarzu szkoły, wspólnie słuchaliśmy muzyki na zjęciach z historii. Stawiał nam wymagania i sam od siebie wiele wymagał. Pan Profesor zawsze był dla mnie Autorytetem. Jest dla mnie wzorem pedagoga i Człowieka.