Polsko-gruzińska lekcja rządów

W królestwo Lol zamieniła się stara, ale odremontowana stodoła, w której przez ostatnie kilkanaście dni przebywali młodzi Gruzini i Polacy. Wspólnie stworzyli w nim własną, polsko-gruzińską wioskę z bankiem narodowym, walutą bahahi, sklepem, szpitalem i mieszkańcami, czyli pipsami. Do ich zadań należało zarządzanie miastem, stworzenie własnego prawa, komunikacji oraz wybudowanie domów dla pipsów w skali 1:25. I tak powstał owoc ich twórczej pracy czyli papierowa miniaturka królestwa. Stworzona makieta stała się jednak czymś więcej niż tylko zwykłym zbiorem kolorowych pudełek.

- Chodziło nam o to, by młodzi poznali jak może funkcjonować społeczeństwo na przykładzie takiego mikroświata. Zależało nam na tym, by podejmując własne decyzje, nauczyli się brać za nie pełną odpowiedzialność – tłumaczyła Ewa Konczal z fundacji Czarodziejska Góra, która zorganizowała projekt wymiany. – Program obnażył też niestety słabości naszego obecnego systemu oświaty, który nie daje młodzieży okazji do kreatywnego myślenia. - Na początku ich pobytu liczyli, że podpowiemy im, co powinni wybrać. Czekali na rozwiązania podane na tacy. Ale nie daliśmy za wygraną – dodała Ewa Konczal.

To co na pewno udało się osiągnąć w czasie wymiany, to niewątpliwie umiejętność pracy w zespole. Bariery nie stanowił nawet język. Gruzini mówili łamaną angielszczyzną, trochę po polsku, a Polacy po angielsku i słabo po gruzińsku.

- Najważniejsza była chęć porozumienia i współpracy – mówi Weronika, dla której pewne różnicy pomiędzy rówieśnikami były widoczne gołym okiem.

- Oni są przede wszystkim bardzo miłym i życzliwym narodem. Ze wszystkim się z nami dzielili, nawet jeśli tego czegoś już dla nich samych nie starczyło. Swoją pomoc oferowali wtedy, kiedy nikt ich o to nie prosił – komentowała dziewczyna.

- Gruzinki chodzą dużo skromniej ubrane, nie tak frywolnie jak czasem nasze polskie nastolatki – opisuje Robert Kaźmierczak z fundacji.

Wspólne wakacje gruzińskich i polskich nastolatków nie zamknęły się jednak tylko do pobytu w Mniszkowie. Jak na tradycję Czarodziejskiej Góry przystało młodzi wybrali się też w Karkonosze, niektórzy spróbowali swoich pierwszych sił w wspinaczce, zwiedzili Pragę. Tam także uwidoczniła się ich życzliwość.

- Pomimo naprawdę skromnego kieszonkowego jeden z chłopców kupił od niepełnosprawnego żebraka pod katedrą drucianą figurkę. Wiedział, że nie jest warta ceny, którą zapłacił. Tłumaczył jednak, że chciał mu w ten sposób pomóc – wspomina Robert Kaźmierczak. Takich sytuacji było znacznie więcej.

Na pytanie czy polska młodzież pojechałaby do Gruzji, wszyscy odpowiedzieli bez zastanowienia, że już się o to starają. A Gruzini, że w ogóle nie chcą wyjeżdżać.

- Nie wierzę w to, że jestem w Polsce. Bardziej czuję się jakbym była w niebie – mówiła Ana.